مقدمه  

پیش زمینه مهندسی مجدد طرح مطالعاتی مدیریت در دهه 90 در دانشگاه انستیتوی تكنولوژی ماساچوست (MIT) بوده است. در اين دهه در بيشتر سازمانهاي اقتصادي آمريكا يك نارضايتي فراگير به علت عدم حصول ارزش افزوده بالا از فناوري اطلاعات حاكم شد. براي حل اين مشكل نظريه‌هاي متفاوتي از سوي كارشناسان و متخصصان ارائه گرديد كه مهمترين آنها توسط مايكل همر بيان شد.

 مایكل همرنخستین نظریه پردازی است كه مفهوم مهندسی مجدد را مطرح كرد ؛ او با مقاله اتوماسیون كارساز نیست ، فعالیتهای زاید را حذف كنید ، در مجله Harvard Business Review  در سال ۱۹۹۱، مهندسی مجدد را به جهان دانش مدیریت معرفی كرد.سپس كتاب" مهندسی مجدد، منشورانقلاب سازمانی " را با كمك جیمز چمپی در سال ۱۹۹۳ نوشت و مهندسی مجدد را در قالب یك تئوری تشریح كرد . بر اساس اين نظريه، سه نيرو به صورت جداگانه و نيز مشترك، شركتهاي امروزي را به گونه‌اي روزافزون به سرزميني هدايت مي‌كنند كه به چشم مديران و دست ‌اندركاران آن هراس‌انگيز و ناآشنا مي‌نمايد. اين سه نيرو عبارتند از:

 مشتريان، رقبا و تغييرات.( Customer ,Competition, Change) كه  به  CCC معروفند.

   پس از ارائه اصل تقسیم کار توسط آدام اسمیت و انقلاب صنعتی در کشورهای توسعه یافته محققان زیادی به مطالعه ”مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار“ پرداخته و نام های گوناگونی برآن نهادند.

از جمله میتوان به :

Øباز طراحی درون فرآیندی

Øابتکار فرآیندی

Øبازطراحی فرآیندهای کسب و کار

Øمهندسی دوباره سازمانی

Øبازساختاردهی کسب و کار

Øمعماری مجدد سازمان

BPRتعاریف 

تعاریف متعددی از BPR شده است ولی در نگرش جامع

 همر و چمپی :

—BPR عبارتست از: بازانديشي  بنيادين و طراحي نو و ريشه اي فرايندها ، براي دستيابي به بهبودها و پیشرفتی شگفت انگیز در معيارهاي حساس امروزی مانند هزينه، كيفيت، خدمات و سرعت.

(مثلث بقا)

—در این تعریف چهار نکته کلیدی وجود داد:

üبنیادین

üریشه ای

üفرآیند

üشگفت انگیز

—»فانر« معتقد است که فرایند مهندسی مجدد کسب و کار روشی است مبتنی بر فراینـدها که توسط مدیریت ارشد هدایت می شود که عملکرد بهتری را از طریق تغییرات همه جانبه از سازمان انتظار دارد.

—

—کار(1995 ) مهندسي مجدد فرآيند كسب وكار را بعنوان فن طراحي فرآيندها به طوريكه در سازمان تغييرات ريشه اي براي تسهيل بهبود جهشي در عملكرد فرآيندهاي اصلي براي كسب مزيت رقابتي ايجاد مي كند تعريف كرده است.

—منگانلي و كلين:« طراحي مجدد ريشه‌اي و سريع فرايندهاي استراتژيك و ارزش‌افزاي كسب و كارــ و سيستم ها، سياستها، و ساختارهاي سازماني پشتيبان آنها ــ به منظور بهينه سازي جريان كارها و افزايش بهره وري در يك سازمان.»

—اُبُلنسكي: « مجموعه كارهايي كه يك سازمان براي تغيير فرايندها و كنترل هاي دروني خود انجام مي دهد تا از ساختار سنتي عمودي و سلسله مراتبي، به ساختاري افقي، ميان فعاليتي، مبتني بر تيم و مسطح تبديل شود كه در آن، همه پردازشها براي جلب رضايت مشتريان صورت مي گيرد.»

—پِپارد و رولاند: «مهندسي مجدد يك فلسفه بهبود است كه هدفش دستيابي به بهبودهاي مرحله‌اي در عملكرد به وسيله طراحي مجدد فرايندهاست و در اين طراحي مجدد، سازمان مي‌كوشد فعاليتهاي ارزش‌افزا را به حداكثر و ديگر فعاليتها را به حداقل برساند. اين رهيافت مي تواند در سطح يك فرايند منفرد و يا در كل سازمان به كار گرفته شود.»

و بعبارتی دیگر  BPR:

◙ یک شکلی از تغییر سازمانی است .

◙ هدف گذاری برای اخذ نتایج غیر منتظره است .

◙ یک برنامه زیربنائی ،اساسی و اجتناب ناپذیر است .

◙ تفکر مجدد اساسی ,در جهت تغییر مجموع فرآیندهای شغلی است .

◙ تغییر فرآیندهاست نه واحدها ، وظایف و کارکردها

◙

اما همه اين تعاريف در تجديد سازماندهي و جوان سازي سازمان از طريق تغييرات ريشه اي در فرآيندهاي كسب و كار مشترك هستند.